Kimse Panik Yapmasın, Türkiye’yi Canlı Yayına Boğarız

Covid-19 sınırlarımıza dayanıp içeri sızmaya başladığında evlere kapandık. Dünyadan gelen ön bilgiyi, hükümet edenlerin ne denli iyi kavradıklarını tartıştığımız günlerde ise yepyeni bir duygu hali ile eve kapanan insana, sanatçıların tereddütsüz ve oldukça hızlı şekilde sunabildikleri bir şey gördük, görüyoruz: Sosyal medya mecralarında gerçekleştirdikleri canlı yayın performansları.

Şaşırtmayacak şekilde burda da karşıt yaklaşımlar üretmeyi başardık. Bunu “Karantinadan nemalanmak” diye yaftalayıp, söz konusu sanatçıları faydalanmacı bulan sesler de duymadık değil. Canlı yayınların yaygınlığını gözlemlemekten öteye gitmeyen bir niyet sorgusunun çok da adil olmadığını düşünüyorum. Çünkü televizyonun destursuz ev konukluğundan farklı olarak, eğer sosyal medya hesabından canlı yayın yapan sanatçının kişisel hesabını takip etmiyorsanız, değil bu yayını izlemek, durumdan haberdar olmanız dahi zor.  Sanatçıyı sevmiyor, takip etmiyorsanız bir biçimde haberdar olsanız bile, yapacağı canlı yayınla ilgilenmek saçma olsa gerek. Yok, sevip takip ediyorsanız, o an duygu haliniz de meseleye uygunsa bu yayınlar bulunmaz bir nimet, yepyeni ve eşsiz bir paylaşım olma potansiyelinde. Bu canlı yayınları, yeni bir sosyal medya "trend"ini yakalama çabasından ibaret görmek, fazlaca kapsayıcı bir niyet okuma olacaktır. Evlere kapanmamızdan önce verdiği konserler için tek motivasyonu para kazanmaktan öteye gitmeyen bir şarkıcı olabileceği gibi, dinleyici ile bir araya gelmenin hazzını yaşayanlar da var. Buradaki kötü örnekten yola çıkarak konserleri "tu kaka" ilan etmediğimiz gibi, bu yayınlara da kötü ihtimali ele alarak yaklaşmamalı.  

Değerlendirmemi dinleyicinin, müzisyen ile olan ilişkisinde tembelleşmesi meselesinden, örneğin konserlere katılım hevesi ve genel anlamda müziği para harcanacak bir konumun dışında tutma alışkanlığından filan bağımsız olarak ele almaya çalıştığımı da eklemeliyim. Bu halleri dışarda tutuyorum çünkü içinde bulunduğumuz durum, olağan dışı/üstü bir durum.

Takip ettiğim sanatçı ve müzisyenlerden bazılarının canlı yayınlarına katılma imkanı buldum ve benim için son derece keyifli anlardı. Müzisyenler için de dinleyici için de yepyeni bir hal içerisinde bulunmanın tatlı duygusunun insanlara çokça yansıdığını gözlemledim. Müzisyene de iyi gelen bir deneyim olduğunu gördüm.

Tek alışamadığım mesele, dinleyicinin performans esnasına denk gelen yazma hevesi. Şarkıya ve o ana konsantre olmuşken uçuşan emojiler, ilgiyi dağıtmaya teşne başka bir şarkının istekleşmiş biçimde geçip giden adı filan... Yekta Kopan Instagram canlı yayınında öykü okuduğunda da yaşandı o durum. E hani öykü dinliyorduk? Müzisyenlerin çokça yakındıkları, sahneye kadar gelen seyirci gürültüsü meselesi, yazı versiyonu ile devam ediyor sanki. Gerçi herkes için bunun yeterince deneyimlenmemiş, dolayısı ile olması gerekeni henüz hayata geçmemiş yeni bir şey olduğu gerçeği de var. Tedirginliğin getirdiği bastırılamaz bir söyleme, paylaşma arzusu da… Bu yönüyle bahsettiğim olumsuzluğu görmezden gelebilmek de mümkün.

PANİK YAPMAYIN. TÜRKİYE’Yİ MAKARNAYA BOĞARIZ

Salgının ülkemizde görüldüğü ilk günlerde, market raflarının boşalmasıyla ilgili bir tereddüt de oluştu. Özellikle de makarna raflarındaki boşluklar göze çarparken, makarna üreticilerinden rahatlatan bir açıklama geldi: "Panik yapmayın, Türkiye'yi makarnaya boğarız."

İyi bir şey, tehditvari bir üslupla söylenince bir an duralatan bu cümle de oldukça konuşuldu, türlü şakalara konu edildi ancak gıda konusunda kötü bir senaryonun kafalardan silinmesini sağlamakta etkili oldu.

Evlere kapanan daralmış ruhların gıdası konusunda ise bir eksiklik yaşanmayacağını bu canlı yayınlarla gözlemleyebildik. İyi ki sanatçılar var.

Hemen hepimiz, yapabileceğimizin en iyisini yaparak şu süreçten, her anlamda sağlığımızı koruyarak çıkmaya çabalıyoruz. Müzisyenler de yapabileceklerinin en iyisini böylesi bir iletişim olanağı ile sunmaktayken söylenebilecek şey şudur diye düşünüyorum;

PANİK YAPMIYORUZ, BİZİ CANLI YAYINA BOĞUN.

03/03/2020